Pompa insulinowa MiniMed^® Veo^™

Pompa insulinowa MiniMed^® Veo™ jest odporna na zachlapanie, a zatem wciąż określamy ją jako wodoodporną, a nie wodoszczelną.

Zalecamy użytkownikom pompy insulinowej MiniMed^® Veo™ unikania celowego zanurzania urządzenia w wodzie. Aby korzystać z atrakcji wodnych można łatwo odłączyć pompę. Po odłączeniu urządzenia na czas aktywności w wodzie należy odpowiednio zabezpieczyć je przed wodą. Pompę insulinową można odłączyć na godzinę, bez konieczności przyjmowania insuliny. Jeżeli pompa będzie odłączona dłużej niż przez godzinę, konieczne będzie zastosowanie innej metody podawania insuliny, np. zastrzyk insuliny szybko działającej lub podłączenie pompy w celu przyjęcia bolusów (więcej informacji na ten temat znajduje się we  wskazówkach dotyczących tymczasowego odłączenia). Po ponownym podłączeniu należy zmierzyć poziom glukozy.

Klasa IXP7 wodoszczelności naszego urządzenia oznacza możliwość zanurzenia na głębokość 1 metra przez 30 minut.

Pompa insulinowa MiniMed^® 640G

Pompa insulinowa MiniMed^® 640G z odpowiednio wprowadzonym zbiorniczkiem oraz kaniulą jest wodoodporna (klasa wodoszczelności IPX8) na głębokości do 3,6 metra  przez okres do 24 godzin.

Jako że nasza pompa jest wodoodporna, prawdopodobieństwo jej uszkodzenia na skutek działania wody jest niewielkie w przypadku zachlapania lub zanurzenia. Przed narażeniem pompy na działanie wody należy jednak upewnić się, że nie jest pęknięta, zwłaszcza jeśli urządzenie zostało upuszczone lub jeżeli podejrzewasz, że jest uszkodzone. Pęknięta pompa nie jest wodoodporna.

Jeżeli podejrzewasz, że do pompy dostała się woda lub zaobserwujesz jakiekolwiek wadliwe działanie urządzenia, zmierz poziom glukozy we krwi i postępuj zgodnie ze wskazówkami lekarza prowadzącego. Skontaktuj się z firmą Medtronic w celu uzyskania dalszej pomocy. W przypadku zbyt wysokiego lub zbyt niskiego poziomu glukozy we krwi bądź jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące Twojej terapii, zawsze zasięgaj rady swojego lekarza prowadzącego.

Transmiter MiniLink^™

Transmiter MiniLink™ podłączony do sensora i noszony przez pacjenta  jest wodoodporny i można go w całości zamoczyć. Nie zalecamy jednak zamaczania transmitera MiniLink™ w bardzo gorącej wodzie (na przykład w gorącej kąpieli). Transmiter można zanurzyć do głębokości 2,4 metra przez okres do 30 minut.

Jeżeli odłączysz pompę insulinową i transmiter jest poza zasięgiem dłużej niż przez 40 minut (w odległości powyżej 2 metrów), odtworzone zostaną tylko dane z ostatnich 40 minut. W raportach pojawi się brak danych dotyczących tego okresu.

Transmiter Guardian™ 2 Link

Guardian™ 2 Link podłączony do sensora i noszony przez pacjenta  jest wodoodporny i można go w całości zamoczyć. Nie zalecamy jednak zamaczania transmitera MiniLink™ w bardzo gorącej wodzie (na przykład w gorącej kąpieli). Transmiter można zanurzyć do głębokości 2,4 metra przez okres do 30 minut.
 

Podczas lotu można nadal normalnie korzystać z pompy. Zanim udasz się w podróż poza obszar Unii Europejskiej, sprawdź zgodność częstotliwości radiowej wykorzystywanej w pompie z przepisami obowiązującymi w kraju, do którego się wybierasz.
Jeżeli korzystasz z funkcji ciągłego monitorowania glikemii (CGM) w swojej pompie pamiętaj, że zgodnie z normami międzynarodowymi oraz przepisami amerykańskiej Federalnej Komisji Łączności (FCC) stosowanie urządzeń wykorzystujących częstotliwość radiową w samolotach jest zakazane. Należy zatem odłączyć transmiter MiniLink™ od sensora glukozy. Zwróć uwagę, że nie wystarczy wyłączyć funkcji CGM, jako że transmiter MiniLink nadal będzie dokonywał transmisji na falach radiowych, dopóki nie zostanie odłączony od sensora. Jeżeli musisz zmierzyć glikemię podczas lotu, konieczne będzie dokonanie ręcznego pomiaru za pomocą glukometru.
 

Podczas lotu można nadal normalnie korzystać z pompy. Zanim udasz się w podróż poza obszar Unii Europejskiej, sprawdź zgodność częstotliwości radiowej wykorzystywanej w pompie z przepisami obowiązującymi w kraju, do którego się wybierasz.
Jeżeli korzystasz z funkcji ciągłego monitorowania glikemii (CGM) w swojej pompie pamiętaj, że zgodnie z normami międzynarodowymi oraz przepisami amerykańskiej Federalnej Komisji Łączności (FCC) stosowanie urządzeń wykorzystujących częstotliwość radiową w samolotach jest zakazane. Należy zatem odłączyć transmiter MiniLink™ od sensora glukozy. Zwróć uwagę, że nie wystarczy wyłączyć funkcji CGM, jako że transmiter MiniLink nadal będzie dokonywał transmisji na falach radiowych, dopóki nie zostanie odłączony od sensora. Jeżeli musisz zmierzyć glikemię podczas lotu, konieczne będzie dokonanie ręcznego pomiaru za pomocą glukometru.

Należy unikać narażenia pomp insulinowych na działanie silnych pól magnetycznych, takich jak te wytwarzane przez urządzenia do rezonansu magnetycznego. Liczne badania wykazały, że inne urządzenia magnetyczne, jak na przykład wykrywacze metali stosowane na lotniskach, sprzęt stosowany do elektronicznego nadzoru towarów oraz telefony komórkowe nie mają wpływu na funkcjonowanie pomp insulinowych.
Chociaż telefony komórkowe, telefony bezprzewodowe oraz inne urządzenia bezprzewodowe wykorzystujące wysokie częstotliwości mogą zakłócać komunikację pomiędzy monitorem/transmiterem a pompą insulinową, nie wpłynie to na zafałszowanie danych ani nie uszkodzi pompy czy glukometru. Komunikację można wznowić, usuwając lub wyłączając urządzenie bezprzewodowe.
Pompa nie powinna być prześwietlana przez urządzenie rentgenowskie stosowane do sprawdzania bagażu ani przez skaner całego ciała. Jeżeli zdecydujesz się na prześwietlenie skanerem całego ciała, musisz wcześniej odłączyć zestaw infuzyjny oraz usunąć pompę i system CGM (sensor i transmiter). Aby uniknąć konieczności usuwania urządzeń, poproś o alternatywną procedurę.

Pompa może ułatwić właściwą kontrolę glikemii podczas podróży. Możesz dostosować bolusy do posiłków mniej lub bardziej obfitych niż zazwyczaj, spożywanych o różnych porach lub trwających dłużej niż zwykle.

Możesz również dostosować pompę do zmian w normalnym trybie życia, jak na przykład dłuższy sen.
Sposób przygotowania do podróży oraz potrzebne zaopatrzenie są uzależnione od miejsca, do którego się wybierasz oraz czasu trwania wyjazdu. Krótki lot i wakacje w kraju będą wymagać innych przygotowań niż lot długodystansowy, podczas którego przekracza się różne strefy czasowe.

• zapasowe baterie,
• insulina (i odpowiedni pojemnik do jej przechowywania),
• insulina długodziałająca - na wypadek awarii pompy
• osprzęt do pompy,
• wstrzykiwacz insuliny lub strzykawki,
• paski do analizy ketonów,
• zestaw ratunkowy Glucagon,
• wyposażenie do pomiaru poziomu glukozy we krwi,
• węglowodany na wypadek hipoglikemii i dodatkowej, poręcznej żywności, np. wysokokalorycznych batonów.

Inne kwestie, które należy uwzględnić:

• Upewnij się, że dysponujesz danymi kontaktowymi swojego lekarza i zespołu terapeutycznego, a także dane służb medycznych zajmujących się leczeniem cukrzycy w miejscu docelowym.
• Noś ze sobą zaświadczenie informujące o cukrzycy i korzystaniu z pompy insulinowej.
• Warto również zabrać ze sobą leki przeciwbiegunkowe i przeciwwymiotne.
• W razie wyjazdu do innego kraju dobrze jest zapisać sobie przydatne wypowiedzi w miejscowym języku, np. „Mam cukrzycę. Czy mogę prosić o trochę cukru lub coś do zjedzenia?”.
• Sprawdź, czy wwóz potrzebnych rzeczy do kraju docelowego nie podlega ograniczeniom.

Podczas podróży samolotem należy zawsze mieć przy sobie w bagażu podręcznym leki, przekąski, osprzęt do pompy i zaświadczenie od lekarza. Jest to bardzo ważne, ponieważ rzeczy przewożone w części bagażowej mogą zaginąć lub lot może ulec znacznemu opóźnieniu. Insulina pozostawiona w zdanym bagażu może być narażona na skrajne temperatury (nawet na zamarznięcie).

Rozsądną zasadą jest zabranie dwukrotnie większych zapasów niż wydawałyby się normalnie potrzebne – na ewentualność jakichkolwiek problemów.

Materiały do pompy w innych państwach mogą być droższe lub określony produkt może być niedostępny w danym kraju. Skontaktuj się z nami dzwoniąc pod numer Infolinii tel. 22 - 465 69 87, aby uzyskać potrzebne informacje i uniknąć przykrych niespodzianek.
 

Nie istnieją „podręcznikowe zasady” regulacji dawek podstawowych po zmianie strefy czasowej. Podczas planowania wyjazdu należy skontaktować się z zespołem terapeutycznym  i zasięgnąć porady w sprawie trasy podróży i ewentualnych korekt.

Należy pamiętać o zabraniu ze sobą przepływów w bazie i pozostałych ustawień pompy. 

Czas obowiązujący w docelowym miejscu możesz ustawić w pompie w dowolnym momencie podczas lotu ‒ większość użytkowników pomp robi to po przybyciu na miejsce. Czas musi zostać zmieniony, ponieważ ustawienia dawki podstawowej nocnej mogą się bardzo różnić od ustawień dziennych. Jeśli czas nie zostanie zmieniony, dawkowanie insuliny może być na przykład za wysokie podczas dnia i niewystarczające w nocy. Może to być bardzo niebezpieczne.

Należy pamiętać o ustawieniu odpowiedniego czasu po powrocie do domu.

Podczas długiego lotu dobrze jest spacerować i pić dużo wody ‒ zapobiega to tworzeniu się skrzepów we krwi, co dotyczy zarówno diabetyków, jak i ludzi zdrowych.

Poziom glukozy może wzrosnąć lub obniżyć się zanadto z powodu stresu, zmiany aktywności czy diety, zatem należy częściej wykonywać pomiary glikemii.

Podróżowanie do Stanów Zjednoczonych

• W Stanach Zjednoczonych zaświadczenie od lekarza nie jest już uznawane jako wystarczający dowód konieczności posiadania strzykawek. Warunkiem wpuszczenia na pokład samolotu osoby posiadającej strzykawki i inne urządzenia insulinowe jest przedstawienie fiolki insuliny z profesjonalną, nadrukowaną etykietą farmaceutyczną wyraźnie identyfikującą lek. Od zasady tej nie ma odstępstw. Jeśli recepta znajduje się na zewnątrz opakowania z insuliną, należy mieć ze sobą również receptę.
• W Stanach Zjednoczonych odprawa trwa 2 godziny nawet w przypadku lotów krajowych, aby umożliwić przeprowadzenie wszystkich kontroli bezpieczeństwa.
• W Stanach Zjednoczonych wymagane jest poinformowanie kontrolerów o cukrzycy oraz o posiadaniu pompy insulinowej i materiałów związanych z chorobą.

Badanie rezonansowe (MRI) polega na poddaniu pacjenta działaniu bardzo silnego pola magnetycznego i fal o częstotliwości radiowej w celu stworzenia obrazu narządów i struktur wewnątrz organizmu. Tak silne pole magnetyczne może uszkodzić pompę, a nawet zerwać ją z ciała. Bez obaw można pozostawić założone zestawy infuzyjne z kaniulą (niezawierające metalu), m. in.  Quick-set oraz Silhouette.

Przed badaniem  MRI, TK, prześwietleniem rentgenowskim lub zabiegiem z wykorzystaniem silnego pola magnetycznego czy też w przypadku innego typu narażenia na promieniowanie należy tymczasowo odłączyć pompę, transmiter i sensor przed wejściem do sali zabiegowej.

Informacje o konkretnych badaniach i ich wpływie na pompę uzyskać można, dzwoniąc pod numer 22 - 465 69 87.

W okresie choroby trudno jest kontrolować cukrzycę, jednak jest to konieczne. Jeżeli choroba uniemożliwia Ci staranne monitorowanie cukrzycy, poproś znajomego lub członka rodziny o pomoc. Jeżeli nie ma takiej osoby, poproś o pomoc swój zespół terapeutyczny.
Kontrolowanie cukrzycy w okresie choroby lub infekcji wymaga częstego badania poziomu glukozy we krwi oraz poziomu ketonów w moczu. Choroba i infekcja narażają organizm na dodatkowe obciążenie i często podwyższają poziom glukozy. Ustawienia pompy insulinowej można dostosować, aby szybko reagowała na takie sytuacje. Insulina potrzebna jest nawet wówczas, gdy nie możesz jeść. W zależności od wyników pomiarów glukozy, dawka podstawowa insuliny może wystarczyć na pokrycie potrzeb lub konieczne może być zwiększenie dawkowania poprzez przyjmowanie częstych korekcyjnych dawek dodatkowych, zwiększenie dawki podstawowej lub poprzez podjęcie obydwu tych działań.
Sposób postępowania w przypadku choroby

• Sprawdzaj poziom glukozy we krwi i poziom ketonów w moczu co 2 godziny, przez całą dobę.
• Sprawdzaj ketony podczas każdego oddawania moczu.
• Prowadź dokładny zapis wyników pomiarów glukozy, ketonów, rejestr leków, temperatury i wszystkich objawów.
• Przyjmij dodatkową dawkę insuliny w bolusie prostym lub/i zwiększ przepływ podstawowy zawsze, gdy poziom glukozy wynosi 250 mg/dl lub więcej i gdy poziom ketonów jest umiarkowany lub wysoki.
• Pamiętaj, że jeśli w moczu występują ketony, potrzebna jest dodatkowa insulina i więcej płynów – nawet jeśli poziom glukozy pozostaje prawidłowy.

W przypadku wymiotów konieczne jest zasięgnięcie porady diabetologa, lekarza rodzinnego lub trenera pompowego dotyczącej spożycia płynów i dawkowania insuliny w sposób pozwalający uniknąć wystąpienia kwasicy ketonowej.

W domu i w podróży należy zawsze mieć następujące środki:

• płyny zawierające cukier (sok, cola itp.) i przekąski zastępujące pokarmy stałe (cukierki, krówki etc.),
• płyny niezawierające cukru (wodę, napoje dietetyczne, bulion, rosół z kurczaka) zastępujące utracone płyny,
• termometr,
• osprzęt do pompy insulinowej 
• insulinę szybkodziałającą
• insulinę długodziałającą, peny i igły  (na wypadek awarii pompy) oraz zalecenia lekarskie dotyczące dawkowania insuliny,
• leki na gorączkę, kaszel, katar, nudności i wymioty,
• dodatkowe paski do badania poziomu glukozy i ketonów,
• zestaw ratunkowy Glucagon na wypadek silnej hipoglikemii.

Czy to ze względu na planowany pobyt na plaży, czy kiedy chcesz zrobić sobie „wakacje od pompy”, tymczasowy powrót do zastrzyków stanie się łatwiejszy, jeśli będzie przebiegał według wcześniej przygotowanego planu. Poniżej znajdują się wskazówki, które ułatwią Ci oraz Twojemu lekarzowi przygotowanie takiego planu.

Uwaga: Wskazówki zakładają kontynuację stosowania takiej samej insuliny, jakiej używasz w pompie insulinowej (najczęściej szybko działający preparat  Humalog®, Apidra Solostar®lub NovoRapid®), ale podawanej za pomocą zastrzyków.

Jeśli masz pytania dotyczące kontroli oraz  leczenia cukrzycy w czasie odłączenia od pompy insulinowej, skontaktuj się z lekarzem prowadzącym. W wypadku pytań dotyczących pompy insulinowej Medtronic Diabetes skontaktuj się z Medtronic Diabetes.

Humalog jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Eli Lilly and Company.
NovoRapid jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Novo Nordisk A/S.

Apidra Solostar® jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Sanofi - Aventis.

Do 1 godziny

• Badanie: Zmierz poziom glukozy we krwi (BG) przed odłączeniem pompy.
• Dawka podstawowa insuliny: Zastrzyk nie jest konieczny.
• Wysiłek fizyczny: Zmierz BG przed, w połowie i po wysiłku fizycznym; obserwuj uważnie w okresie 24 godzin po intensywnym wysiłku. Odpowiednio zmniejszaj dawkę/dawki (podstawową i bolus).
• Bolus insuliny: Przyjmij zastrzyk (lub ponownie podłącz pompę/przyjmij bolus), aby skompensować węglowodany zgodnie z przelicznikiem węglowodanowym, na podstawie aktualnego poziomu cukru. Przyjmij zastrzyk i/lub ponownie podłącz pompę/przyjmij bolus), aby skorygować wysoki poziom glikemii przy pomocy wzoru korygującego. Jeżeli stężenie glukozy we krwi wyniesie powyżej 250 mg/dl, zmierz poziom ketonów.

Do 4 godzin

• Dawka podstawowa insuliny: Przyjmij zastrzyk równy pominiętej dawce podstawowej.
• Wysiłek fizyczny: Zmierz poziom glukozy przed, w połowie trwania oraz po wysiłku fizycznym; monitoruj uważnie przez 24 godziny po intensywnym wysiłku fizycznym. Odpowiednio zmniejszaj dawkę/dawki (podstawową oraz bolus).
• Bolus insuliny: Przyjmij zastrzyk (lub ponownie podłącz pompę/przyjmij bolus), aby skompensować węglowodany zgodnie z przelicznikiem węglowodanowym, na podstawie aktualnego BG. Przyjmij zastrzyk(i) (lub ponownie podłącz pompę/przyjmij bolus), aby skorygować wysoki poziom glukozy przy pomocy wzoru korygującego. Jeżeli stężenie glukozy we krwi wyniesie powyżej 250 mg/dl, zmierz poziom ketonów.

Na noc

• Badanie: Zmierz poziom glukozy przed snem i nastaw budzik, aby mierzyć BG co 3-4 godziny.
• Dawka podstawowa insuliny: Co 4 godziny przyjmuj zastrzyk równy pominiętej dawce podstawowej.
• Wysiłek fizyczny: Zmierz poziom glukozy przed, w połowie trwania oraz po wysiłku fizycznym; monitoruj uważnie przez 24 godziny po intensywnym wysiłku fizycznym. Odpowiednio zmniejszaj dawkę/dawki (podstawową oraz bolus).
• Bolus insuliny: Przyjmij zastrzyk (lub ponownie podłącz pompę/przyjmij bolus), aby skompensować węglowodany zgodnie z przelicznikiem węglowodanowym, na podstawie aktualnego poziomu cukru. Przyjmij zastrzyk i/lub ponownie podłącz pompę/przyjmij bolus), aby skorygować wysoki poziom glukozy przy pomocy wzoru korygującego. Jeżeli stężenie glukozy we krwi wyniesie powyżej 234 mg/dl, zmierz poziom ketonów.

Do 24 godzin (lub dłużej)

• Badanie: Zmierz poziom glukozy przed posiłkami, co 3-4 godziny oraz przed snem.
• Dawka podstawowa insuliny: Co 4 godziny przyjmuj zastrzyk równy pominiętej dawce podstawowej.
• Wysiłek fizyczny: Zmierz poziom glukozy przed, w połowie trwania oraz po wysiłku fizycznym; monitoruj uważnie przez 24 godziny po intensywnym wysiłku fizycznym. Odpowiednio zmniejszaj dawkę/dawki (podstawową oraz bolus).
• Bolus insuliny: Przyjmij zastrzyk (lub ponownie podłącz pompę/przyjmij bolus), aby skompensować węglowodany zgodnie z przelicznikiem węglowodanowym, na podstawie aktualnego BG. Przyjmij zastrzyk i/lub ponownie podłącz pompę/przyjmij bolus), aby skorygować wysoki poziom glikemii przy pomocy wzoru korygującego. Jeżeli stężenie glukozy we krwi wyniesie powyżej 250 mg/dl, zmierz poziom ketonów.

Dłużej niż 1 dzień

• Badanie: Zalecane są częste pomiary stężenia glukozy dla optymalnej kontroli.
• Dawka podstawowa insuliny: Dla wygody lekarz prowadzący może zalecić stosowanie insuliny długo działającej zamiast szybko działającej.
• Wysiłek fizyczny: Zmierz poziom glukozy przed, w połowie trwania oraz po wysiłku fizycznym; monitoruj uważnie przez 24 godziny po intensywnym wysiłku fizycznym. Odpowiednio zmniejszaj dawkę/dawki (podstawową oraz bolus).
• Bolus insuliny: Przyjmij zastrzyk (lub ponownie podłącz pompę/przyjmij bolus), aby skompensować węglowodany zgodnie z przelicznikiem węglowodanowym, na podstawie aktualnego BG. Przyjmij zastrzyk(i) (lub ponownie podłącz pompę/przyjmij bolus), aby skorygować wysoki poziom BG przy pomocy wzoru korygującego. Jeżeli stężenie glukozy we krwi wyniesie powyżej 250 mg/dl, zmierz poziom ketonów.

Przypomnienie o zmianie czasu letniego/zimowego

Pompa nie zmienia automatycznie czasu z letniego na zimowy lub odwrotnie, zatem należy zrobić to ręcznie, gdy zmieniana jest godzina w zegarach. Zmienianie czasu jest łatwe. Należy również pamiętać o zsynchronizowaniu zegarów w pompie i glukometrze. 

Kliknij na model urządzenia aby zapoznać się z instrukcjami. 

Do odczytania i wydrukowania instrukcji potrzebny jest program AdebeReader. Należy również pamiętać o zsynchronizowaniu zegarów w komputerze i w urządzeniu, co pozwoli utrzymać dokładność godzin związanych z danymi podczas korzystania z oprogramowania CareLink™ Personal firmy Medtronic do przesyłania danych z pompy do komputera.   

instrukcja_obslugi_minimedr_paradigm.pdf

Instrukcja Obsługi MiniMed^® Paradigm [1]

instrukcja_obslugi_minimedr_real-time.pdf [2]

Instrukcja Obsługi MiniMed^® Real-Time [2]

instrukcja_obslugi_minimedr_veotm.pdf [3]

Instrukcja Obsługi MiniMed^® Veo™ [3]